ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ความหมายของใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษาใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษา คือ หลักฐานการอนุญาตให้เป็นผู้ประกอบวิชาชีพควบคุม ตามมาตรา ๔๓ แห่งพระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.๒๔๔๖ มีสิทธิประกอบวิชาชีพทางการศึกษาได้ ซึ่งออกให้แก่ ผู้ประกอบวิชาชีพครู ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารการศึกษา และศึกษานิเทศก์
ทั้งนี้ เป็นไปตามมาตรา ๕๓ แห่งพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.๒๕๔๖ ที่กำหนดให้ครู ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารการศึกษา และบุคลากรทางการศึกษาอื่น ทั้งของรัฐและเอกชน ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ ยกเว้น ผู้มิได้ประกอบวิชาชีพผลักด้านการเรียนการสอน บุคลากรทางการศึกษาที่จัดการศึกษาตามอัธยาศัย การจัดการศึกษาในศูนย์การเรียน ผู้บริหารการศึกษาในระดับอุดมศึกษาระดับปริญญา ผู้ใดประกอบวิชาชีพควบคุมดังกล่าวโดยไม่ได้รับใบอนุญาต หรือแสดงด้วยวิธีการใด ๆ ให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีสิทธิหรือพร้อมที่จะประกอบวิชาชีพ รวมทั้งสถานศึกษาที่รับผู้มิได้รับใบอนุญาตเข้าประกอบวิชาชีพควบคุมในสถานศึกษา จะต้องได้รับโทษตามที่กำหนดไว้ในมาตรา ๗๘ และ ๗๙ แห่งพระราชบัญญัติสภาครูเเละบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.๒๕๔๖ ผู้ที่ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษาผู้ที่ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ได้แก่ ผู้ประกอบวิชาชีพครู ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารการศึกษา และบุคลากรทางการศึกษาอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง ทั้งของรัฐและเอกชนที่จัดการศึกษาปฐมวัย การศึกษาขั้นพื้นฐาน การศึกษาระดับอุดมศึกษาที่ต่ำกว่าปริญญา โดยจัดการศึกษา ในสถานพัฒนาเด็กปฐมวัย โรงเรียน วิทยาลัย สถาบัน มหาวิทยาลัย หน่วยงานการศึกษา หรือหน่วยงานอื่นของรัฐ หรือเอกชนที่มีอำนาจหน้าที่ หรือมีวัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษารวมทั้งหน่วยการศึกษา
ในระดับเขตพื้นที่การศึกษา ดังนี้
๑. ครู ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู
๒. ผู้บริหารสถานศึกษา ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู และใบอนุญาตประกอบวิชาชีพผู้บริหารสถานศึกษา
๓. ผู้บริหารการศึกษา ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู และใบอนุญาตประกอบวิชาชีพผู้บริหารการศึกษา
๔. บุคลากรหางการศึกษาอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง ต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูและใบอนุญาตประกอบวิชาชีพควบคุมอื่น ซึ่งได้มีการออกกฏกระทรวงการประกอบวิชาชีพควบคุม พ.ศ.๒๕๔๙ กำหนดให้วิชาชีพศึกษานิเทศก์เป็นวิชาชีพควบคุม
ประเภทของใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทาง การศึกษา
ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษา มี ๔ ประเภท คือ
๑. ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู หมายถึง ใบอนุญาตที่ออกให้แก่ครูซึ่งเป็นผู้ประกอบวิชาชีพหลักทางด้านการเรียนการสอนและการส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนด้วยวิธีการต่าง ๆ ในสถานศึกษาปฐมวัยขั้นพื้นฐาน และอุดมศึกษาที่ต่ำกว่าปริญญา ทั้งของรัฐเละเอกชน ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ดำรงตำเเหน่งครูอยู่ก่อนแล้วตามพระราชบัญญัติครู พุทธศักราช ๒๔๘๘ ผู้ที่ประกอบวิชาชีพครู หรือจะประกอบวิชาชีพครูตามพระราชบัญญัติสภาครูเละบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.๒๕๔๖
๒. ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพผู้บริหารสถานศึกษา หมายถึง ใบอนุญาตที่ออกให้แก่ผู้บริหารสถานศึกษาซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติงานในตำแหน่งผู้บริหารสถานศึกษะภายในเขตพื้นที่การศึกษา และสถานศึกษาอื่นที่จัตการศึกษาปฐมวัย ขั้นพื้นฐาน และอุดมศึกษาที่ต่ำกว่าปริญญา ทั้งของรัฐเละเอกชน เช่น ผู้ช่วยครูใหญ่ ครูใหญ่ ผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่ อาจารย์ใหญ่ รองผู้อำนวยการสถานศึกษา ผู้อำนวยการสถานศึกษา หรือตำแหน่งที่เรียกชื่ออย่างอื่นในหน่วยงานทางการศึกษา
๓. ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพผู้บริหารการศึกษา หมายถึง ใบอนุญาตที่ออกให้แก่ ผู้บริหารการศึกษาซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติงานในตำแหน่งผู้บริหารนอกสถานศึกษาในระดับเขตพื้นที่การศึกษา เช่น รองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การตึกษา ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การตึกษา และตำแหน่งที่เรียกชื่ออย่างอื่น ซึ่งปฏิบัติงานในตำเเหน่งเทียบเท่าผู้บริหารสถานศึกษาในระดับเขตพื้นที่การศึกษา
๔. ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพบุคลากรทางการศึกษาอื่น หมายถึง ใบอนุญาตที่ออกให้แก่บุคลากรทางการศึกษาอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง ซึ่งเป็นผู้ทำหน้าที่สนับสนุนการศึกษา ให้บริการหรือปฏิบัติงานเกี่ยวเนื่องกับการจัดกระบวนการเรียนการสอน การนิเทศ และการบริหารการศึกษาในหน่วยงานการศึกษาต่าง ๆ ซึ่งหน่วยงานการศึกษากำหนดตำเหน่งให้ต้องมีคุณวุฒิทางการศึกษา โดยในปี พ.ศ.๒๕๔๙ กำหนดให้วิชาชีพศึกษานิเทศก์เป็นวิชาชีพควบคุม
อายุใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษา
ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ พ.ศ.๒๕๔๗ กำหนดให้ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพทางการศึกษามีอายุใช้ได้คราวละ ๕ ปี นับแต่วันออกใบอนุญาต
