เส้นทางครูเชียงราย

วันนี้มีโอกาสได้นำเข้าสู่บทเรียนด้วยการเล่าประวัติการมาเป็นครูของผมให้นักเรียนได้ฟังก่อนจะเข้าสู่บทเรียน ผมก็เลยคิดว่านำมาเล่าในเว็บอีกครั้งหนึ่งเผื่อนักเรียนของผมจะมาอ่านอีกครั้ง

สมัยตอนเป็นเด็กผมนี่เรียนแย่ๆมากๆครับ แต่ผมชอบวิชาศิลปะ และผมจะไม่ค่อยชอบวิชาคณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ ครับผม ผมเน้นไปเรียนสม่ำเสมอให้ครูเห็นหน้าผมเลยได้คะแนนสงสาร 555  ผมเลยเลือกเรียนสายอาชีพ และช่วงนั้นพี่ๆที่บ้านก็ฮิตเรียน สายอาชีพกันครับผมไม่ว่าจะเป็น สาขาช่างยนต์ ช่างอิเล็กทรอนิกส์ ไฟฟ้า ก่อสร้าง และที่สำคัญพี่ๆเขาเเต่งตัวเท่มากๆครับ (ความคิดผมในตอนนั้น) ได้ใส่กางเกงขายาว และเสื้อช็อป อยู่ร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ ร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า เห็นแล้วอยากจะเป็นเหมือนพี่ๆ ผมเลยเลือกเรียนสถาปัตย์ครับผม แต่ผมสอบเข้าไม่ได้ 555 ก็เลยติดสำรอง อิเล็กทรอนิกส์ ก็เลยเรียนอิเล็กทรอนิกส์ คิดไปคิดมาเรียนอิเล็กก็ดีเหมือนกันจะได้เปิดร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า

หลังจากนั้นผมก็เข้าเรียนสายอาชีพ สาขาอิเล็กทรอนิกส์ จนเรียนมาถึงปี 3 ก็คิดว่าจะพอแล้ว จะออกไปอยู่ร้านซ่อมไปเป็นลูกน้องเขาเพื่อสั่งสมประสบการณ์เพื่อว่าสักวันจะมาเปิดร้านเอง เอาไปเอามาเพื่อนผมชวนเรียนต่อ ปวส. ซะงั้น บอกว่าเรียนเผื่อไว้ เวลาสมัครงานจะได้เงินเดือนสูงกว่า ปวช.

เมื่อผมเรียน ปวส.จบแล้วผมเปลี่ยนใจว่าจะไม่เปิดร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าแล้ว อยากไปทำงานเป็นช่างที่โรงงาน ผมกะจะไปทำงานที่โรงงานนิคมฯ ลำพูน แต่แล้วอาจารย์ก็แนะนำให้ผมเรียนต่อบอกว่าเราควรจะเรียนต่อเพราะตอนนี้ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา เชียงราย เปิดสาขาวิชา โทรคมนาคม และครุศาสตร์อุตสาหกรรม ให้เราได้เลือกเรียนสองสาย

ผมกลับมาคิดที่บ้าน คิดไปคิดมาอยากลองเป็นครูดู และอยากพิสูจน์ให้คนที่บ้านว่า คนอย่างผมทำได้ ผมเลยเลือกเรียนครุศาสตร์อุตสาหกรรมฯ ตอนเรียนผมมีความหวังและมุ่งมั่นว่าจะต้องเป็นครูสอนอยู่เทคนิคให้ได้ ตอนที่ไปสมัครเรียนต่อสายครู อาจารย์เห็นผมนี่อึ้งไปเลยครับ ไม่น่าเชื่อว่าผมจะมาเรียนสายครู 555 ตอนนั้นผมเล่นดนตรีให้มหาลัยไว้ผมยาว ใส่กางเกงยีนส์ ขับรถโบราณ แบบเซอร์มากๆครับ เห็นแล้วไม่อยากเชื่อว่าจะเลือกเรียนสายครู

และแล้วผมก็เรียนจบ ได้ไปสอนที่โรงเรียนเทคโนโลยีไทย ญี่ปุ่น-เยอรมัน ที่เชียงใหม่ ในแผนกอิเล็กทรอนิกส์ ตอนนั้นผมก็ไปขอใบประกอบวิชาชีพครู

จากนั้นผมก็ได้ย้ายไปสอนต่อ ที่วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีพิจิตร ผมสอนคอมพิวเตอร์ครับ ทั้งที่ผมจบอิเล็กทรอนิกส์ แต่พอดีซ่อมคอมได้เขาเลยให้ไปสอน คอมพิวเตอร์ จนผมย้ายกลับมาเชียงราย จนได้ไปสมัครเป็นครูอัตราจ้างสอนวิชาคอมพิวเตอร์อยู่โรงเรียนแห่งหนึ่ง และได้มาสอบเป็นพนักงานราชการ ทำหน้าสอนคอมพิวเตอร์อยู่โรงเรียนที่ผมอยู่จนปัจจุบันครับผม

ตอนที่ผมเป็นอัตราจ้างอยู่โรงเรียนประถม ผมได้ศึกษาเรื่องราวเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์อย่างหนัก โดยศึกษาด้วยตนเอง ผมได้ศึกษาจากหนังสือต่างๆที่ผมซื้อมาอ่านเอง และตามเว็บไซต์ต่างๆ และผมคิดว่าผมต้องเรียนเพิ่มเติมเกี่ยวกับคอมฯ ผมเลยสมัครเรียนปริญญาโท สาขาวิชาเทคโนโลยสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย เรียนไปเรียนมาจนมาจนจบในปีนี้ครับผม

วันนี้ผมได้รู้แล้วว่า การที่คนเราจะเก่งได้นั้น บางครั้งไม่ต้องไปเรียนในโรงเรียนก็ได้ครับ ให้ลงมือศึกษาเอง จากหนังสือ ตำรา อินเตอร์เน็ต และถามผู้รู้ ค้นคว้าเอง ศึกษาเอง จริงจังกับสิ่งที่เราชอบครับผม แล้ววันนั้นจะเป็นของเรา

เส้นทางครูเชียงรายของผมเดินมาได้ครึ่งทางแล้วครับ ยังมีเป้าหมายรอผมอยู่อีก คือการสอบครูผู้ช่วยให้ได้ ผมต้องเดินต่อไปครับ

ขอบคุณนักเรียน ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับผม

แอดมินครูเชียงราย