จรรยาบรรณ

ข้อสอบจรรยาบรรณของวิชาชีพครู มาตรฐานวิชาชีพครู พร้อมเฉลย สวัสดีครับ วันนี้แอดมินครูเชียงรายได้แต่งข้อสอบ จรรยาบรรณของวิชาชีพครู มาตรฐานวิชาชีพครู พร้อมเฉลย มาฝากให้ทุกท่านที่จะสอบครูผู้ช่วยได้นำไปศึกษาและฝึกฝนในการทำข้อสอบครับ ขอให้ทุกท่านโชคดีในการสอบนะครับผม หวังว่าข้อสอบชุดนี้ที่แอดมินครูเชียงรายแต่ง จะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยครับผม ขอบคุณครับ แอดมินครูเชียงราย 1. การปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ โดยไม่บกพร่องหรือต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพ มีวินัยและพัฒนาตนเอง ตรงกับการปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ โดยไม่บกพร่องหรือต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพในข้อใดก. การมีวินัยในตนเอง พัฒนาตนเองด้านวิชาชีพ  ข. การรับผิดชอบต่อวิชาชีพ  ค. การแสดงความเอื้ออาทร  ง. การส่งเสริมการเรียนรู้  2. การที่ครูมีบุคลิกภาพ และวิสัยทัศน์ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ เศรษฐกิจ สังคม และการเมืองอยู่เสมอ ตรงกับการปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ โดยไม่บกพร่องหรือต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพในข้อใดก. การมีวินัยในตนเอง พัฒนาตนเองด้านวิชาชีพ  ข. การรับผิดชอบต่อวิชาชีพ  ค. การแสดงความเอื้ออาทร  ง. การส่งเสริมการเรียนรู้  3. การรักศรัทธา ซื่อสัตย์สุจริต และรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ตรงกับการปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ โดยไม่บกพร่องหรือต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพในข้อใดก. การมีวินัยในตนเอง พัฒนาตนเองด้านวิชาชีพ  ข. การรับผิดชอบต่อวิชาชีพ  ค. การแสดงความเอื้ออาทร  ง. […]

การปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ  โดยไม่บกพร่องหรือต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพ มีดังนี้ 1. การมีวินัยและการพัฒนาตนเอง  หมายถึง  การมีวินัยในตนเอง  พัฒนาตนเองด้านวิชาชีพ  บุคลิกภาพ  และวิสัยทัศน์ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ  เศรษฐกิจ สังคม  และการเมืองอยู่เสมอ 2. การรับผิดชอบต่อวิชาชีพ  หมายถึง  การรัก  ศรัทธา  ซื่อสัตย์สุจริต  และรับผิดชอบต่อวิชาชีพ  เป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรวิชาชีพ 3. การแสดงความเอื้ออาทร  หมายถึง  การรัก  เมตตา  เอาใจใส่  ช่วยเหลือ  ส่งเสริม  ให้กำลังใจแก่ศิษย์  และ / หรือ ผู้รับบริการตามบทบาทหน้าที่โดยเสมอหน้า 4. การส่งเสริมการเรียนรู้  หมายถึง  การส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้  ทักษะ  และนิสัยที่ถูกต้องดีงามแก่ศิษย์  และ / หรือ  ผู้รับบริการ  บทบาทหน้าที่อย่างเต็ม  ความสามารถ  ด้วยความบริสุทธิ์ใจ 5. การเป็นแบบอย่าง  หมายถึง  การประพฤติ  ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี  ทั้งกาย  วาจาและจิตใจ 6. การช่วยเหลือเกื้อกูล  หมายถึง  […]

การปฏิบัติตามมาตรฐานและจรรยาบรรณของวิชาชีพครูเป็นการรักษามาตรฐานการประกอบวิชาชีพของผู้ประกอบวิชาชีพครู ให้เป็นไปตามมาตรฐานอยู่เสมอ และยกระดับมาตรฐานวิชาชีพให้สูงขึ้นเหมาะสมอยู่เสมอโดย การพัฒนาประจำการเพื่อเพิ่มพูนสมรรถนะและความชำนาญการ พัฒนาเข้าสู่เกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพ และจรรยาบรรณวิชาชีพ ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนด ผลพัฒนาไม่เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณวิชาชีพให้องค์กรวิชาชีพครูพิจารณาพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพต่อเนื่อง ตลอดจนการพักใช้และเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู  กรณีอื่นๆ มาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา หมายถึง ข้อกำหนดเกี่ยวกับคุณลักษณะ และคุณภาพ  ที่พึงประสงค์ในการประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ซึ่งผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องประพฤติปฏิบัติตาม ประกอบด้วย มาตรฐานความรู้และประสบการณ์วิชาชีพ มาตรฐานการปฏิบัติงานและมาตรฐานการปฏิบัติตน จรรยาบรรณของวิชาชีพ   หมายถึง  จรรยาบรรณวิชาชีพตามข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพพ.ศ. ๒๕๔๘ซึ่งผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องประพฤติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพและแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ ประกอบด้วย จรรยาบรรณต่อตนเอง,จรรยาบรรณต่อตนเอง,จรรยาบรรณต่อวิชาชีพ,จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ,จรรยาบรรณต่อผู้ร่วมประกอบวิชาชีพ,จรรยาบรรณต่อสังคม

การรายงาน ด้านวินัย  คุณธรรม  จริยธรรม  และจรรยาบรรณวิชาชีพ ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา รายงานพฤติกรรมที่แสดงถึงความเป็นผู้มีวินัย คุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ 1. การมีวินัย : เป็นผู้ปฏิบัติงานที่มีวินัย โดยรักษาและปฏิบัติตามระเบียบ กฎเกณฑ์ ข้อตกลงที่กำหนดไว้เป็นแนวทางในการปฏิบัติ และเป็นแบบอย่างให้บุคคลอื่นในการประพฤติปฏิบัติในการดำรงชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างราบรื่น มีความสุข โดยอาศัยการฝึกอบรมให้รู้จักปฏิบัติตน รู้จักควบคุมตนเอง การปฏิบัติให้อยู่ในระเบียบวินัย 2. การประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี : ปฏิบัติงานด้วยความอุตสาหะ ขยัน อดทน มุ่งมั่น และรับผิดชอบต่อผลสัมฤทธิ์ของงาน โดยยึดหลักความพอเพียง ประหยัดคุ้มค่า มีประสิทธิภาพ ยึดมั่นในคุณธรรม จริยธรรม ศรัทธาและปฏิบัติตนตามหลักศาสนา ปฏิบัติหน้าที่ตามหลักนิติธรรม กระทำในสิ่งที่ถูกต้อง มีความเป็นธรรมและชอบด้วยกฎหมาย ปฏิบัติตนตามระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขและวางตัวเป็นกลางทางการเมือง และมีส่วนร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย และสิ่งแวดล้อม 3. การดำรงชีวิตอย่างเหมาะสม : ดำเนินชีวิตตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ละเว้นจากอบายมุขและสิ่งเสพติด เป็นผู้ใช้ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลและของทางราชการได้ถูกต้อง เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาผู้อื่นอย่างต่อเนื่อง เป็นแบบอย่างที่ดีในการดำรงตนที่เหมาะสมกับสถานภาพและตำแหน่งหน้าที่ มีการดำรงชีวิตที่ประหยัด มัธยัสถ์ อดออม เป็นที่ปรากฏ 4. […]

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2550 อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (11) (จ) มาตรา 50 แห่งพระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2546 ประกอบกับมติคณะกรรมการคุรุสภา ในการประชุม ครั้งที่ 2 :2550 วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2550 โคยกวามเห็นชอบของรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงศึกษาธิการคณะกรรมการคุรุสภา จึงออกข้อบังคับกรุสภาว่าด้วยเเบบแผนพฤติกรรมของวิชาชีพไว้ดังต่อไปนี้ ข้อ 1 ข้อบังกับนี้เรียกว่า “ข้อบังคับครุสภาว่าด้วยแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของ วิชาชีพ พ.ศ. 2550″ ข้อ 2 ข้อบังคับนี้ไห้ไช้บังคับตั้งแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกมาเป็นต้นไป ข้อ 3 ในข้อบังคับนี้ “แบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ” หมายความว่า ประมวลพฤติกรรมที่เป็นตัวอย่างของการประประพฤติที่กำหนดขึ้นตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ ซึ่งผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา คือ ครู ผู้บริหารสถานศึกษาผู้บริหารการศึกษา เเละศึกษานิเทศก์ ต้องหรือพึงประพฤติปฏิบัติตาม ประกอบควบ พฤติกรรมที่พึงประสงค์ ที่กำหนดให้ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาต้องพรือพึงประพฤติตามและพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ ที่กำหนดให้ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาต้องหรือพึงละเว้น “จรรยาบรรณของวิชาชีพ” หมาขความถึง มาตรฐานการปฏิบัติตนตามข้อบังกับคุรุสภา […]

จรรยาบรรณครู หมายถึง ข้อกำหนดเกี่ยวกับความประพฤติหรือการปฏิบัติตนของผู้ประกอบวิชาชีพครู เพื่อรักษาหรือส่งเสริมเกียรติคุณชื่อเสียงและฐานะของความเป็นครู จรรยาบรรณของครูไทย มีการบัญญัติเป็นลายลักษณ์อักษรและมีกฎหมายรองรับเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2506 โดยอาศัยอำนาจบังคับของ พ.ร.บ.ครู พ.ศ. 2488  คณะกรรมการอำนวยการคุรุสภาประกาศใช้ระเบียบคุรุสภาว่าด้วยจรรยาบรรณครูพ.ศ.2539ขึ้นโดยได้ประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 7พฤษภาคม พ.ศ. 2539 มี 9 ข้อดังนี้ 1. ครูต้องรักและเมตตาศิษย์ โดยให้ความเอาใจใส่ช่วยเหลือส่งเสริมให้กำลังใจในการศึกษา เล่าเรียนแก่ศิษย์โดยเสมอหน้า   2. ครูต้องอบรมสั่งสอน ฝึกฝน สร้างเสริมความรู้ ทักษะและนิสัยที่ถูกต้องดีงามให้เกิดแก่ศิษย์อย่างเต็มความสามารถ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ   3. ครูต้องประพฤติ ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ทั้งทางกาย วาจา และจิตใจ   4. ครูต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจ อารมณ์และสังคมของศิษย์ 5. ครูต้องไม่แสวงหาประโยชน์อันเป็นอามิสสินจ้างจากศิษย์ในการปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ และไม่ใช้ให้ศิษย์กระทำการใดๆอันเป็นการหาประโยชน์ให้แก่ตนโดยมิชอบ 6. ครูย่อมพัฒนาตนเองทั้งในด้านวิชาชีพ ด้านบุคลิกภาพและวิสัยทัศน์ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ เศรษฐกิจ สังคมและการเมือง 7. ครูย่อมรักและศรัทธาในวิชาชีพครูและเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรวิชาชีพครู  8. ครูพึงช่วยเหลือเกื้อกูลครูและชุมชนในทางสร้างสรรค์ 9. […]

มีเพื่อนๆสมาชิกได้ส่งข้อมูลคำถามมาฝากถาม เรื่อง วิชา มาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณวิชาชีพครู เพื่อนท่านไหนทราบ สามารถช่วยกันตอบคำถามได้ครับผม คำถามเกี่ยวกับ วิชา มาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณวิชาชีพครู 1.ข้อใดไม่ใช่มาตรฐานความรู้ของครูที่เพิ่มขึ้นมาใหม่ ? ก.คุณธรรม จริยธรรม ข.การประกันคุณภาพการศึกษา ค.หลักสูตร การสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ง.จรรยาบรรณ 2.วิทยฐานะใดของครูที่สูงที่สุด ? 3.บุคคลซึ่งได้รับความเสียหายจากการประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ ของผู้ได้รับใบอนุญาตมีสิทธิกล่าวหาผู้ได้รับอนุญาต โดยยื่นเรื่องต่อผู้ใด ? 4.“จรรยา” มีความหมายเช่นเดียวกับคำใด ? 5.ข้อใดเป็นจรรยาบรรณต่อตนเองของวิชาชีพครู ? 6.ผู้ลงนามในประกาศข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ พ.ศ. 2556 คือใคร ? 7.“ความประพฤติที่ผู้ประกอบวิชาชีพต่าง ๆ ถือปฏิบัติ โดยบัญญัติไว้เป็นลายลักษณ์อักษร”หมายถึง ? 8.ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ พ.ศ. 2556 มีกี่มาตรฐาน ? 9.ผู้มีอำนาจตีความและวินิจฉัยชี้ขาดปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามที่กำหนดไว้ในข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ พ.ศ. 2556 หมายถึงใคร ? 10.จรรยาบรรณวิชาชีพครู กำหนดขั้นเพื่อวัตถุประสงค์ในข้อใด ? 11.ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาพึงปฏิบัติหน้าที่ด้วยความรับผิดชอบซื่อสัตย์สุจริตตามกฎระเบียบและแบบแผนของทางราชการ เป็นพฤติกรรมที่พึงประสงค์ตามจรรยาบรรณใด ? […]

(มรรค = อริยมรรค = มัชฌิมาปฏิปทา = มรรคแปด = ทางดำเนินชีวิตอันประเสริฐ = ทางสายกลาง) 1.สัมมาทิฏฐิ  การเห็นชอบ 2.สัมมาสังกัปปะ  การดำริชอบ 3.สัมมาวาจา  การพูดจาชอบ 4.สัมมากัมมันตะ  การทำการงานชอบ 5.สัมมาอาชีวะ  การเลี้ยงชีวิตชอบ 6. สัมมาวายามะ  การเพียรชอบ7. สัมมาสติ  การระลึกชอบ8. สัมมาสมาธิ  ความตั้งใจมั่นชอบ อริยมรรคจำแนกเป็น 3 กลุ่ม 1.สัมมาทิฏฐิกับสัมมาสังกัปปะ เป็นเรื่องของปัญญาหรือความสว่าง 2.สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ และสัมมาอาชีวะ เป็นกลุ่มธรรมที่เกี่ยวกับการรักษาศีลหรือความสะอาด 3.สัมมาวายามะ สัมมาสติและสัมมาสมาธิ เป็นธรรมที่เกี่ยวกับสมาธิหรือความสงบ คุณธรรมของครูเป็นคุณลักษณะหรือองค์ประกอบส่วนสำคัญที่สุดในความเป็นครูของผู้ประกอบวิชาชีพครู เป็นสิ่งที่เกื้อกูลให้ครูปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ ทำให้เป็นที่เคารพนบนอบของสังคม จรรยาบรรณครูเป็นกฎกติกาที่กำหนดให้ผู้ที่อยู่ในวงการวิชาชีพครูประพฤติปฏิบัติตน เพื่อให้สังคมยอมรับ และยังเป็นการควบคุมให้ผู้ประกอบวิชาชีพใช้วิชาชีพเพื่อเอื้อประโยชน์ต่อสังคมให้มากที่สุด คุณธรรมสูงสุดสำหรับครูไทย คือการเป็นผู้มีมัชฌิมาปฏิปทาเป็นผู้เดินทางสายกลางในการดำรงชีวิต คือเป็นคนมีความสว่าง มีความสะอาดและมีความสงบในดวงใจ ไม่สับสนวุ่นวายในการดำรงชีวิต

การประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ที่ควรศึกษา๑.  การประกอบวิชาชีพทางการศึกษา         ๑.๑  บทบาทคุรุสภาตามกฎหมายสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา         ๑.๒  มาตรฐานวิชาชีพ                     (๑)  มาตรฐานความรู้และประสบการณ์วิชาชีพ                     (๒)  มาตรฐานการปฏิบัติงาน                     (๓)  มาตรฐานการปฏิบัติตน         ๑.๓  การออกใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ         ๑.๓  การดำเนินการกรณีผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ ๒.  แนวทางการต่อใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ    พระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๖    กำหนดให้วิชาชีพทางการศึกษาเป็นวิชาชีพควบคุม  ประกอบด้วย วิชาชีพครู วิชาชีพผู้บริหารสถานศึกษา วิชาชีพผู้บริหารการศึกษา วิชาชีพบุคลากรทางการศึกษาอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง (ศึกษานิเทศก์)  หลักการของวิชาชีพชั้นสูง ๑.    มีบริการต่อสังคมที่ไม่ซ้ำซ้อนกับวิชาชีพอื่น๒.    มีระยะเวลาศึกษาเพื่อการประกอบวิชาชีพยาวนาน พอสมควร  อย่างน้อยปริญญาตรีขึ้นไป๓.    มีเสรีภาพในการประกอบวิชาชีพ๔.    มีจรรยาบรรณวิชาชีพ๕.    มีองค์กรวิชาชีพ

           พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๗ • มาตรา ๓๐ • มาตรา ๕๗• มาตรา ๘๔• มาตรา ๑๐๗ (๖)• มาตรา ๑๐๙ มาตรา ๓๐          ภายใต้บังคับกฎหมายว่าด้วยสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา สำหรับการเป็นผู้ประกอบวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษา ผู้ซึ่งจะเข้ารับราชการเป็นข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาได้  ต้องมีคุณสมบัติ ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๗ มาตรา ๕๗   วรรคสอง            ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาผู้ใด  ถูกพักใช้ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพตามกฎหมายว่าด้วยสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา   ผู้นั้น อาจถูกเปลี่ยนตำแหน่งหรือย้ายตามที่ ก.ค.ศ. กำหนด  เว้นแต่ถูกสั่งพักราชการ  หรือ  ถูกสั่งให้ออกจากราชการไว้ก่อน             มาตรา ๘๔          ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ต้องปฏิบัติหน้าที่ราชการด้วยความซื่อสัตย์สุจริต   เสมอภาคและ  เที่ยงธรรม     มีความวิริยะอุตสาหะ   ขยันมั่นเพียร     ดูแลเอาใจใส่  รักษาประโยชน์ของทางราชการ  และต้องปฏิบัติตามมาตรฐานและจรรยาบรรณวิชาชีพอย่างเคร่งครัด              มาตรา ๑๐๗ (๖)    […]

จรรยาบรรณวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษา จรรยาบรรณในวิชาชีพครู ความหมาย จรรยาบรรณในวิชาชีพหมายถึงประมวลมาตรฐานความประ พฤติที่ ผู้ประกอบวิชาชีพจะต้องประพฤติปฏิบัติเป็นแนวทางให้ผู้ประกอบวิชาชีพปฏิบัติอย่างถูกต้องเพื่อผดุงเกียรติและ สถานะของวิชาชีพนั้นก็ได้ผู้กระทำผิดจรรยาบรรณ จะต้องได้รับโทษโดยว่ากล่าว ตักเตือน ถูกพักงาน หรือถูก ยกเลิกใบประกอบวิชาชีพได้ ความสำคัญ จรรยาบรรณในวิชาจะเป็นสิ่งสำคัญในการที่จะจำแนกอาชีพว่าเป็น วิชาชีพหรือไม่ อาชีพที่เป็น “วิชาชีพ” นั้นกำหนดให้มีองค์กรรองรับ และมีการกำหนดมาตรฐานของความ ประพฤติของผู้อยู่ในวงการวิชาชีพซึ่งเรียกว่า “จรรยาบรรณ” ส่วนลักษณะ “วิชาชีพ ” ที่สำคัญคือ เป็นอาชีพที่มี ศาสตร์ชั้นสูงรองรับ มีการศึกษาค้นคว้าวิจัยและพัฒนาวิชาชีพมีการจัดการสอนศาสตร์ดังกล่าวในระดับอุดมศึกษา ทั้งการสอนด้วยทฤษฎีและการปฏิบัติจนผู้เรียนเกิดความชำนาญ และมีประสบการณ์ในศาสตร์นั้น นอกจากนี้ จะต้องมีองค์กรหรือสมาคมวิชาชีพ ตลอดจนมี “จรรยาบรรณในวิชาชีพ” เพื่อให้สมาชิกในวิชาชีพคำเนินชีวิตตาม หลักมาตรฐานดังกล่าวหลักที่กำหนดในจรรยาบรรณวิชาชีพทั่วไป คือ แนวความประพฤติปฏิบัติที่มีต่อวิชาชีพต่อ ผู้เรียน ต่อตนเอง และต่อสังคม ดังนี้ จรรยาบรรณต่ออาชีพ ผู้ที่อยู่ในวงวิชาชีพจะต้องยึดถือจรรยาบรรณ ในการ ดำรงวิชาชีพให้เป็นที่ยอมรับ

แจกข้อสอบจรรยาบรรณวิชาชีพครู พร้อมเฉลย ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2556 จรรยาบรรณวิชาชีพครูมี 5 ด้าน 9 ข้อ

จรรยาบรรณครู จรรยาบรรณ หมายถึงจากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525 หมายถึง ธรรมที่เป็นข้อประพฤติปฏิบัติ, ศีลธรรม, กฎศีลธรรม จากการสัมมนาของสำนักงานคณะกรรม การศึกษาแห่งชาติ เมื่อ พ.ศ. 2522 ได้สรุปนิยามไว้ว่าจริยธรรม คือแนวทางประพฤติปฏิบัติตนเพื่อการบรรลุถึงสภาพชีวิตอันทรงคุณค่าพึงประสงค์หรือ จรรยาบรรณ คือ ประมวลพฤติกรรมที่กำหนด ลักษณะมาตรฐานการกระทำของครู อันจะทำให้วิชาชีพครูก้าวหน้าอย่างถาวร โดยที่ครูจะต้องดำเนินการเรียนการสอนโดยการยึดจรรยาบรรณต่อวิชาชีพต่อผู้เรียน และต่อตนเอง ในการทำหน้าที่ของครูให้สมบูรณ์  จรรยาบรรณวิชาชีพครู จรรยาบรรณในวิชาชีพ หมายถึงประมวลมาตรฐานความประพฤติที่ผู้ประกอบวิชาชีพจะต้องประพฤติปฏิบัติเป็นแนวทางให้ผู้ประกอบวิชาชีพปฏิบัติอย่างถูกต้องเพื่อผดุงเกียรติและสถานะของวิชาชีพนั้นก็ได้ผู้กระทำผิดจรรยาบรรณ จะต้องได้รับโทษโดยว่ากล่าว ตักเตือน ถูกพักงาน หรือถูกยกเลิกใบประกอบวิชาชีพได้ จรรยาบรรณในวิชาชีพ จะเป็นสิ่งสำคัญในการที่จะจำแนกอาชีพว่าเป็นวิชาชีพหรือไม่ อาชีพที่เป็น “วิชาชีพ” นั้นกำหนดให้มีองค์กรรองรับ และมีการกำหนดมาตรฐานของความประพฤติของผู้อยู่ในวงการวิชาชีพซึ่งเรียกว่า “จรรยาบรรณ“ ส่วนลักษณะ “วิชาชีพ ” ที่สำคัญคือ เป็นอาชีพที่มีศาสตร์ชั้นสูงรองรับ มีการศึกษาค้นคว้าวิจัยและพัฒนาวิชาชีพมีการจัดการสอนศาสตร์ดังกล่าวในระดับอุดมศึกษาทั้งการสอนด้วยทฤษฏีและการปฏิบัติจนผู้เรียนเกิดความชำนาญ และมีประสบการณ์ในศาสตร์นั้น นอกจากนี้จะต้องมีองค์กรหรือสมาคมวิชาชีพ ตลอดจนมี “จรรยาบรรณในวิชาชีพ” เพื่อให้สมาชิกในวิชาชีพดำเนินชีวิตตามหลักมาตรฐานดังกล่าวหลักที่กำหนดในจรรยาบรรณวิชาชีพทั่วไป คือ แนวความประพฤติปฏิบัติที่มีต่อวิชาชีพต่อผู้เรียน ต่อตนเอง และต่อสังคม ดังนี้           […]

การดําเนินการกรณีผู้ประกอบวิชาชีพประพฤติผิดจรรยาบรรณ บุคคล ซึ่งได้รับความเสียหาย หรือบุคคลอื่นซึ่งพบเห็นผู้ประกอบวิชาชีพประพฤติผิดจรรยาบรรณ ของวิชาชีพ มีสิทธิกล่าวหาหรือกล่าวโทษผู้ได้รับใบอนุญาตนั้น โดยทําเป็นหนังสือยื่นต่อคุรุสภา ภายใน 1 ปี นับ แต่วันที่รู้เรื่องและรู้ตัวผู้ประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ การกล่าวหา หรือกล่าวโทษผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา 1. ทําเป็นหนังสือ ใช้ถ้อยคําสุภาพ โดยมีสาระสําคัญ ดังนี้ • ชื่อ ที่อยู่ของผู้กล่าวหา/กล่าวโทษ และของผู้ถูกกล่าวหา/กล่าวโทษ • บรรยายพฤติกรรมทั้งหลายที่อ้างว่าเป็นการประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพพร้อมทั้งข้อเท็จจริง เช่น ใคร ทําอะไร ที่ไหน อย่างไร และพยานหลักฐาน เช่น พยานบุคคล พยานเอกสารหรือพยานวัตถุ ตามสมควร เพียงพอให้เข้าใจข้อกล่าวหาได้ดี • ลายมือชื่อผู้กล่าวหา/กล่าวโทษ พร้อมเบอร์โทรศัพท์ที่สามารถติดต่อได้ 2. การยื่นเรื่องกล่าวหา/กล่าวโทษให้ทําหนังสือถึงประธานกรรมการคุรุสภา ประธานกรรมการมาตรฐานวิชาชีพ หรือเลขาธิการคุรุสภาแล้วแต่กรณี โดย • ยื่นด้วยตนเอง • ส่งทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ • มอบให้บุคคลอื่นดําเนินการแทน • วิธีการอื่นตามที่คณะกรรมการคุรุสภากําหนด สําหรับวันยื่นเรื่อง จะนับจากวันที่ลงในประทับตราลงทะเบียนรับเรื่อง หรือวันที่ไปรษณีย์ต้นทางออกใบรับฝาก […]

การพักใช้และการเพิกถอนใบประกอบวิชาชีพครู การพักใช้และการเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพครูสามารถทําได้เมื่อครูทําผิด จรรยาบรรณ หรือผลการปฏิบัติไม่ได้มาตรฐาน (สมหวัง พิธิยานุวัฒน์, 2543) โดยมีหลักเกณฑ์และ วิธีการดังนี้ 1) การพักใช้ใบอนุญาตฯ สําหรับผู้ที่มีความผิดไม่ร้ายแรง เช่น ความผิดอันเกิดจากความ ประมาทซึ่งอาจดําเนินการตักเตือนหรือพักใช้ใบอนุญาตฯ 1 – 3 เดือน 4 – 12 เดือน หรือ 1 – 2 ปี เป็นต้น 2) การเพิกถอนใบอนุญาตฯ ใช้ในกรณีที่ครูทําผิดจรรยาบรรณอย่างร้ายแรงทําผิดวินัยอย่าง ร้ายแรงหรือมีความผิดในคดีอาญา การเพิกถอนใบอนุญาตฯให้ดําเนินการได้ในกรณีต่อไปนี้ – ตาย – ศาลสั่งจําคุก ยกเว้นรอลงอาญา – ประพฤติผิดวินัยร้ายแรง– ผิดจรรยาบรรณร้ายแรง ในส่วนของมาตรฐานการปฏิบัติตน ตามพระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการ ศึกษา พ.ศ. 2546 มาตราที่ 50 นั้นให้กําหนดเป็นข้อบังคับว่าด้วยจรรยาบรรณของวิชาชีพ ประกอบด้วย 1. จรรยาบรรณต่อตนเอง 2. จรรยาบรรณต่อวิชาชีพ […]

จรรยาบรรณวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษาเป็นสิ่งสําคัญ ที่ครูและบุคลากรทางการศึกษาต้องดําเนินการตามแนวทางของคุรุสภา ตามแบบแผนพฤติกรรมที่พึงประสงค์ตามจรรยาบรรณวิชาชีพ ทางการศึกษา เพื่อใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพ ตระหนักถึงความรับผิดชอบต่อหน้าที่ มี คุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณที่ดีงาม เป็นตัวอย่างที่ดีแก่คนในชุมชน และผู้รับบริการ วัตถุประสงค์ของจรรยาบรรณวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษา มีดังนี้ เพื่อให้ครูและบุคลากรทางการศึกษามีวินัยในตนเอง และพัฒนาตนเอง มีวิสัยทัศน์ มีความประพฤติดี สํานึกในหน้าที่ และเป็นที่ยอมรับของบุคคลทั่วไป เพื่อให้ครูและบุคลากรทางการศึกษา รัก ศรัทธา และซื่อสัตย์สุจริต รับผิดชอบต่อวิชาชีพ เพื่อให้ครูปละบุคลากรทางการศึกษา รัก เมตตา เอาใจใส่ ช่วยเหลือ ส่งเสริมให้กําลังใจ แก่ศิษย์และผู้รับบริการ ด้วยความจริงใจและเสมอภาค เพื่อให้ครูและบุคลากรทางการศึกษา ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกันอย่างสร้างสรรค์ โดยยึดมั่นในระบบคุณธรรม สร้างความสามัคคีในหมู่คณะ อ้างอิง : คู่มือจรรยาบรรณวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษา

การดำรงตนตามระเบียบวินัยและจรรยาบรรณที่ดี การครองตน 1. วินัย คุณธรรม จริยธรรมสำหรับความเป็นครู 1.1 การมีวินัยในตนเอง สามารถควบคุมตนเองให้ประพฤติปฏิบัติตามระบบระเบียบของสังคมเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม  คือ เป็นคนซื่อสัตย์ มีความกระตือรือร้นในการปฏิบัติงาน ประพฤติปฏิบัติตนในการดำรงชีวิตได้ 1.2 วินัยและการรักษาวินัยของทางราชการ ให้การสนับสนุนการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ปฏิบัติหน้าที่ราชการตามกฎหมายและหน่วยงานการศึกษาด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต เสมอภาค และเที่ยงธรรม  มีความวิริยะอุตสาหะ ขยันหมั่นเพียร ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำงาน ตอนเย็นหลังเลิกงาน ประพฤติปฏิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาซึ่งสั่งโดยชอบด้วยกฎหมายและระเบียบของทางราชการ อุทิศเวลาให้ทางราชการ ไม่ละทิ้งนักเรียน กระทำตนอยู่ในกรอบวินัยของทางราชการ รักษาชื่อเสียง ภาพพจน์ของตนเองและของโรงเรียน  รวมทั้งรักษาเกียรติศักดิ์ของตำแหน่งหน้าที่ราชการของตนเองมิให้เสื่อมเสียโดยไม่กระทำการใดๆ ที่ได้ชื่อว่าประพฤติชั่วและไม่กลั่นแกล้งกล่าวหาผู้อื่นโดยปราศจากความจริง 1.3 คุณธรรม จริยธรรม ปฏิบัติหน้าที่ราชการด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต เสมอภาคและเที่ยงธรรม ไม่เลือกที่รัก มักที่ชัง  มีความวิริยะอุตสาหะ คือ งานไหนที่ยังไม่เคยทำมาก่อน ก็พยายามศึกษา สอบถามผู้รู้ แล้วทำจนสำเร็จ ลุล่วงไปได้โดยดี มีความขยันหมั่นเพียร ทุ่มเทเวลาในการทำงานอย่างเต็มที่แม้กระทำล่วงเลยเวลาราชการก็ตาม เคารพผู้อาวุโสกว่าโดยการแสดงความเคารพ กตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา รู้จักการให้อภัย และใช้จ่ายอย่างประหยัด ซื้อเฉพาะของที่จำเป็น เมื่อได้รับมอบหมายงานใดไปทำ […]

มาตรฐานการปฏิบัติตน (จรรยาบรรณของวิชาชีพ)   จรรยาบรรณต่อตนเอง ๑. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องมีวินัยในตนเอง พัฒนาตนเองด้านวิชาชีพ บุคลิกภาพ และวิสัยทัศน์ ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ เศรษฐกิจ สังคม และการเมืองอยู่เสมอ จรรยาบรรณต่อวิชาชีพ ๒. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องรัก ศรัทธา ซื่อสัตย์สุจริต รับผิดชอบต่อวิชาชีพ และเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรวิชาชีพ 
จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ ๓. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องรัก เมตตา เอาใจใส่ ช่วยเหลือ ส่งเสริม ให้กำลังใจแก่ศิษย์และผู้รับบริการ ตามบทบาทหน้าที่โดยเสมอหน้า ๔. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ ทักษะ และนิสัยที่ถูกต้องดีงามแก่ศิษย์และผู้รับบริการ ตามบทบาทหน้าที่อย่างเต็มความสามารถด้วยความบริสุทธิ์ใจ ๕. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี ทั้งทางกาย วาจา และจิตใจ
 ๖. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจ อารมณ์ และสังคมของศิษย์และผู้รับบริการ
 ๗. ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องให้บริการด้วยความจริงใจและเสมอภาค โดยไม่เรียกรับหรือยอมรับผลประโยชน์จากการใช้ตำแหน่งหน้าที่โดยมิชอบ […]

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยการพิจารณาการประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ(ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๙ หมวด ๑๓ การพักใช้ใบอนุญาต ข้อ ๖๐/๑ กรณีปรากฏว่าผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา กระทําผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ อย่างร้ายแรงดังต่อไปนี้ ให้เลขาธิการนําเสนอคณะกรรมการพิจารณาแต่งตั้งคณะอนุกรรมการสืบสวน หรือสอบสวนทันที เมื่อคณะกรรมการได้แต่งตั้งคณะอนุกรรมการสืบสวนหรือสอบสวนแล้ว ให้คณะกรรมการพิจารณาวินิจฉัยพักใช้ใบอนุญาตไว้ก่อน โดยไม่ต้องรอผลการสืบสวนหรือสอบสวนก็ได้ (๑) มีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ หรือเกี่ยวข้องกับค้าประเวณีตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี พ.ศ. ๒๕๓๙ (๒) มีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับการกระทําล่วงละเมิดทางเพศต่อนักเรียนหรือนักศึกษาไม่ว่าจะอยู่ ในความดูแลรับผิดชอบของตนหรือไม่ หรือกระทําล่วงละเมิดทางเพศกับข้าราชการครู และบุคลากร ทางการศึกษาหรือบุคคลอื่น (๓) ถูกฟ้องคดีอาญาในความผิดเกี่ยวกับทรัพย์หรือทุจริตต่อหน้าที่ ข้อ ๖๐/๒ การวินิจฉัยพักใช้ใบอนุญาตตามข้อ ๖๐/๑ ให้วินิจฉัยพักใช้ใบอนุญาต ทุกประเภทได้ไม่เกินหกสิบวัน นับแต่วันที่ผู้ถูกกล่าวหาหรือผู้ถูกกล่าวโทษได้รับทราบคําวินิจฉัย อ้างอิง http://site.ksp.or.th

จรรยาบรรณของวิชาชีพ หมายถึง  จรรยาบรรณวิชาชีพตามข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพพ.ศ. ๒๕๔๘ ซึ่งผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา ต้องประพฤติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพและแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ ประกอบด้วย จรรยาบรรณต่อตนเอง,จรรยาบรรณต่อตนเอง,จรรยาบรรณต่อวิชาชีพ,จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ,จรรยาบรรณต่อผู้ร่วมประกอบวิชาชีพ,จรรยาบรรณต่อสังคม งานพัฒนามาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณ วัตถุประสงค์     1. เพื่อดำเนินการให้ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาจะต้องพัฒนามาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณตามที่ กฎหมายกำหนด 2. เพื่อยกระดับมาตรฐานวิชาชีพครูให้เป็นวิชาชีพชั้นสูง สร้างความเชื่อถือศรัทธา และ จูงใจ คนดี คนเก่ง เข้าสู่วิชาชีพครูให้มากขึ้น 3. เพื่อเป็นการประกันคุณภาพการจัดการศึกษา และคุ้มครอง ผู้บริโภค ผู้รับบริการ  ทางการศึกษาให้ได้รับอย่างมีคุณภาพและเป็นไปตามมาตรฐาน เอกสาร/ หลักฐานอ้างอิง พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2547 พระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2546 ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. ๒๕๔๘

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยการพิจารณาการประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๙ โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยการพิจารณาการประพฤติผิด จรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. ๒๕๕๓ เพื่อให้เหมาะสมยิ่งขึ้น เกิดความรวดเร็วมีประสิทธิภาพและ ประสิทธิผล ในการปฏิบัติหน้าที่ กรณีสืบสวนข้อเท็จจริงแล้วเห็นว่าผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา มีพฤติกรรม ประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพและได้แจ้งข้อกล่าวหาหรือข้อกล่าวโทษและสรุปพยานหลักฐาน ให้ผู้ถูกกล่าวหาหรือผู้ถูกกล่าวโทษทราบ ดาวน์โหลดเอกสาร การพิจารณาการประพฤติผิดจรรยาบรรณของวิชาชีพทางการศึกษา ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2559 ที่มา : http://www.ksp.or.th/  

ความหมาย “จรรยาบรรณ” จรรยาบรรณหมายถึง ประมวลกฎเกณฑ์ความประพฤติ หรือประมวลมารยาทของผู้ประกอบอาชีพ นั้น ๆ ต้องเป็นเอกลักษณ์ทางวิชาชีพ ใช้ความรู้ มีองค์กรหรือสมาคมควบคุม 1. ประมวลความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพการงานแต่ละอย่างกําหนดขึ้นเพื่อรักษาและส่งเสริม เกียรติคุณชื่อเสียงและฐานะของสมาชิก อาจเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือไม่ก็ได้ 2. หลักความประพฤติทิี่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจให้มีคุณธรรมและจริยธรรมของบุคคลในแต่ละกลุ่มวิชาชีพ จรรยาบรรณวิชาชีพ จรรยาบรรณเกิดขึ้นเพื่อ   มุ่งให้คนในวิชาชีพมีประสิทธิภาพ   ให้เป็นคนดีในการบริการวิชาชีพ   ให้คนในวิชาชีพมีเกียรติศักดิ์ศรีที่มีกฎเกณฑ์มาตรฐานจรรยาบรรณ จรรยาบรรณมีความสำคัญและจําเป็นต่อทุกอาชีพทุกสถาบันและหนว่ยงานเพราะเป็นที่ยึดเหนี่ยวควบคุมการประพฤติปฏิบัติ ด้วยความดีงาม สรุป  ที่มาของจรรยาบรรณ  ก็คือ รูปแบบหนึ่งของจริยธรรมในวงการวิชาชีพเป็นข้อกำหนดกฎเกณฑ์ให้ผุ้ประกอบวิชาชีพยึดถือปฏิบัติ  มีปกาศิตบังคับในระดับ “พึง”  คือพึงทำอย่างนั้น พึงทำอย่างนี้ ไม่ใช้เป็นการบังคับโดยเด็ดขาด  แต่ผลสัมฤทธิ์หรือเป้าหมายของจรรยาบรรณและศักดิ์ศรีของผู้ประกอบวิชาชีพโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อคนและเพื่องาน  ดังนั้นในแต่ละวิชาชีพจึงได้กำหนดจรรยาบรรณมากำหนดบทบาทหน้าที่ และพฤติกรรมของสมาชิกในวงกรวิชาชีพ